...
باری تا میتوانی با پرهیزگاران در آمیز و در معاشرت عناصر صالح پایهی دولت خویش استوار کن ولی در عین حال فراموش مکن که آنها هم بشرند و از غرائز رذیله وسوسه نفس منزه نیستند. یعنی در همان حال که همنشینان دانشمند و با تقوای خود را مینوازی بیدار باش تا چشم طمع بر دین تو نگشایند و از مقامت سوء استفاده نکنند علاوه بر این باید دانست که افراط در مهربانی رعیت را مغرور کند و به کبر و نخوتش سوق دهد تا درجه ای که کار را به جا های باریک بکشاند....
-------------------------------
برداشت اول (يادداشت نويسنده):
در دوست يابي معيار تقوي است.
در آداب و معاشرت افراط و تفريط نكنيم.