loading...
divaneshgh
divaneshgh بازدید : 21 شنبه 26 آذر 1390 نظرات (0)

AMOLED


صفحه‌نمایش‌های جدید AMOLED زیرمجموعه‌ای از نمایشگرهای OLED هستند که از 20 سال پیش تاکنون مورد استفاده قرار می‌گیرند. در OLED یک ماده آلی میان دو الکترود قرار گرفته است که با ایجاد جریان الکتریکی نور ساطع می‌کند، بنابراین نیازی به نور پس‌زمینه ندارد و تمام نور لازم توسط همین بخش تولید خواهد شد. به این ترتیب به دلیل عدم نیاز به منبع نوری، میزان کنتراست در تصاویر این نمایشگر افزایش پیدا می‌کند و علاوه بر آن هر پیکسل فقط زمانی که لازم باشد روشن می‌شود که این موضوع یکی از دلایل کاهش مصرف باتری در نمایشگرهای AMOLED است. زمانی که از نور پس‌زمینه استفاده می‌شود، لایه کریستالی توانایی دفع کامل نور را ندارد و رنگ مشکی به صورت طیفی از خاکستری دیده می‌شود. این لایه نازک و سبک است و تاثیر زیادی روی حجم یا وزن گوشی نخواهد داشت. دو حرف ابتدای این کلمه به عبارت Active Matrix اشاره دارند و به این معنی است که وضعیت هر پیکسل به طور مستقل و بدون در نظر گرفتن موقعیت سایر پیکسل‌ها مشخص می‌شود. در نتیجه زمانی که موقعیت سایر پیکسل‌ها تغییر می‌کند برخی از قسمت‌های تصویر می‌توانند در موقعیت خود باقی بمانند که این شیوه، دلیل شفافیت و روشنایی بهتر تصویر نسبت به نمونه‌های ساده OLED است. اولین گوشی AMOLED در سال 2010 توسط سامسونگ تولید شد و این شرکت توانست در یک لایه، گیرنده‌های لمسی را در ترکیب با OLED تولید کند. لایه لمسی در این روش تنها یک‌هزارم میلی‌متر ضخامت دارد. در نسل دوم این فناوری که با نام Super AMOLED Plus منتشر شد پیکسل‌ها تا 50 درصد زیرمجموعه‌های بیشتری نسبت به Super AMOLED دارند که این موضوع باعث می‌شود محدودیت‌ تعداد پیکسل در یک اینچ کاهش پیدا کند و وضوح، رنگ و روشنایی بیشتری در این نمایشگرها دیده شود. در فناوری Super AMOLED Plus سامسونگ توانست از روشی استفاده کند که در آن هر پیکسل دارای 12 زیرمجموعه با مشخصات مستقل است، در حالی که در روش Super AMOLED این تعداد هشت عدد بود. علاوه بر این ضخامت نمایشگر کاهش پیدا کرد و کارایی آن 18 درصد افزایش یافت. گوشی Galaxy S II سامسونگ یکی از نمونه‌های موفق نمایشگر Super AMOLED Plus است و نسخه قبلی آن یعنی Galaxy S نیز از روش Super AMOLED استفاده می‌کند.


TFT


عبارت TFT به لایه نازکی از ترانزیستورها اشاره دارد که در اغلب صفحه‌نمایش‌های امروزی مانند لپ‌تاپ‌ها‌ و مانیتورها استفاده می‌شود. در این شیوه هر پیکسل توسط یک ترانزیستور مستقل کنترل می‌شود و عملکرد آن به صورت مستقیم تحت کنترل قرار دارد. وضوح تصویر از مهم‌ترین ویژگی‌های نمایشگرهایی است که از TFT‌ استفاده می‌کنند و به طور کلی کیفیت آنها نیز در سطح قابل قبولی است ضمن اینکه این شیوه با وجود کیفیت مناسب تصویر در مقایسه با سایر روش‌ها هزینه پایین‌تری دارد. تنها مشکل این روش، کاهش زاویه دید است زیرا نور در یک کانال باریک عبور می‌کند و بهترین تصویر نیز در راستای همین کانال مشاهده خواهد شد. البته با کمک فناوری‌های جدید ضخامت این لایه کاهش پیدا کرده و محدودیت زاویه دید کمتر شده است. این شیوه در گوشی‌هایی مانند Galaxy Ace و Galaxy Gio دیده می‌شود.


 


لمس مقاومتی


صفحه‌نمایش‌های لمسی یا تاچ‌اسکرین به دو صورت خازنی یا مقاومتی در میان گوشی‌ها دیده می‌شوند و مهم‌ترین اختلاف آنها در شیوه لمس توسط کاربر است. در روش مقاومتی دو لایه نازک با فاصله بسیار اندکی روی هم قرار دارند، با این حال این دو لایه در تماس با هم نیستند و فقط زمانی که کاربر صفحه را توسط قلم یا ناخن لمس می‌کند این دو صفحه با یکدیگر تماس خواهند داشت. پس از آن محل لمس به سیستم ارسال می‌شود تا واکنش مناسب را انجام دهد. این شیوه هزینه اندکی دارد و به همین دلیل در گوشی‌های متوسط بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.


 


لمس خازنی


در نمایشگرهای لمسی که از شیوه خازنی استفاده می‌کنند نیازی به نیرو برای رساندن دو لایه به یکدیگر نیست و تنها با لمس صفحه می‌توان دستور مورد نظر را به سیستم انتقال داد. این لمس می‌تواند توسط یک وسیله رسانا یا نارسانا مانند انگشت انجام شود و کارایی آن نسبتا بهتر از روش مقاومتی است زیرا تشخیص حرکت در آن با دقت بیشتری انجام می‌شود و علاوه بر این توانایی تشخیص چندین لمس همزمان در آن وجود دارد. نمایشگرهایی که می‌توانند اثر دو تا 10 انگشت را به طور همزمان تشخیص دهند اصطلاحا مالتی‌تاچ نام دارند و تولیدکنندگان با کمک حرکت انگشتان روی صفحه‌نمایش توانسته‌اند دستورات جدیدی را برای گوشی تعریف کنند. به عنوان مثال زمانی که دو نقطه روی تصویر لمس می‌شود با دور شدن این دو نقطه از یکدیگر دستور بزرگنمایی ارسال می‌شود یا با حرکت چرخشی انگشتان روی صفحه، جهت تصویر تغییر خواهد کرد. علاوه بر این موارد نمایشگرهای لمسی خازنی دستورات را سریع‌تر تشخیص می‌دهند، با این حال قیمت آنها در مقایسه با شیوه مقاومتی بالاتر است. مدل‌هایی مانند Galaxy Fit، Galaxy Mini و Galaxy S II دارای صفحه‌نمایش خازنی هستند. 

EXbloglor.comEX<-m->http://b530.blogfa.com/post-186.aspx<-mm->در مورد صفحه نمایش AMOLED و TFT بیشتر بدانیم<-mmm->
ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آرشیو
    آمار سایت
  • کل مطالب : 63
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 2
  • تعداد اعضا : 6
  • آی پی امروز : 20
  • آی پی دیروز : 16
  • بازدید امروز : 1,624
  • باردید دیروز : 27
  • گوگل امروز : 2
  • گوگل دیروز : 1
  • بازدید هفته : 1,742
  • بازدید ماه : 2,346
  • بازدید سال : 6,230
  • بازدید کلی : 106,444