اس ام اس ایام محرم

چون در همه عمر داشتم حب على / آمد به سرم چهارده نور جلى
گفتم که شفیع من کدامین شماست / کردند اشارت به حسین بن على

سعی کن حرص و طمع خانه خرابت نکند / غافل از واقعه روز حسابت نکند
ای که دم می زنی از عشق حسین بن علی / آنچنان باش که ارباب جوابت نکند

قیامت بى حسین غوغا ندارد / شفاعت بى حسین معنا ندارد
حسینى باش که در محشر نگویند / چرا پرونده ات امضاء ندارد

منزلگه عشاق دل آگاه حسین است / بیراهه نرو ساده ترین راه حسین است
ازمردم گمراه جهان راه مجویید / نزدیکترین راه به الله حسین است

فرش بر رونق بازار حسین می نازد / عرش بر جلوه رخسار حسین می نازد
ابر بر اشک عزادار حسین می نازد / قبر شش گوشه به زوار حسین می نازد
کربلا هم به علمدار حسین می نازد

سلام من به محرم ، محرم گل زهرا / به لطمه های ملائک ، به ماتم گل زهرا
سلام من به محرم ، به تشنگی عجیبش /به شاه دین زمین و غم حسین غریبش
سلام من به محرم به غصه و غم مهدی / به چشم پر از اشک و به شال ماتم مهدی
سلام من به محرم به کربلا و جلالش / به لحظه های پر از حزن و غرق درد و ملالش

و این است حسین, سر سلسله ی تشنگان, که حتی دشمن را سیراب می کند …

آن تشنگی که کربلاییان کشیده اند, تشنگی راز است: حسین از دست یار می نوشد و ما از دست حسین …

در باور شب ، شهاب بودن ، عشق است هم صحبت آفتاب بودن ، عشق است در کرب و بلا به روی لب‌های حسین (ع) یک جرعه زلال آب بودن ، عشق است

گویند این سخن از عالم بالا رسید
مزد آب اینست؟
لعنت بر یزید

خوشا به حال آنانی که محرم امسال مهمان سرزمین حسینند.دلم همچون شیشه ی عطر شکسته ای می ماند که از هر ترکش بوی حسین می آید.آری دلم شکسته ارباب.گویی امسال هم جا مانده ی غافله ی کربلایی ام. وای بر من.

کاش بودم تا کنم جان را فدایت یا حسین / چون نبودم اشک ریزم در عزایت یا حسین
در ره حق کس ندیده پاکبازی چون حسین / مادر گیتی ندیده یکه تازی چون حسین

این چه نوریست که اندر دل هر خرد و کبار / هر دلی می نگرم منزل کاشانه اوست
دوستداران حسین گو طلبند حاجت را / حاجت جمله یقین از در شاهانه اوست

بین خوبان جهان یکتا نگاری یا حسین / بین ابناء بشر، همتا نداری یا حسین
خون تو خون خدا هست و خدایت خونبها / چون به حق، پرورده پروردگاری یا حسین
آیه قالوا بلی، شأن نزولش خون توست / چون تو برنخل رسالت،برگ وباری یاحسین

من به عشق روی تو جان می سپارم یا حسین / بهتر از جان در رهت چیزی ندارم یا حسین
وقت مردن آرزو دارم به بالینم رسی / جان زهرا مادرت چشم انتظارم یا حسین

حسین بیشتر از آب تشنه‌ لبیک بود، افسوس که به جای افکارش زخم‌های تنش را نشانمان دادند و بزرگترین دردش را بی آبی نامیدند.

محرم ماه غم نیست ماه عشق است محرم مَحرم درد حسین است ...

دریا تمام سوز لبش را به آب داد / صحرا به تشنگان قدح آفتاب داد
مردی سوار اسب بهب دیا سلام کرد / باران نیزه بود که او ار جواب داد

این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست
این چه شمعی است که جانها همه پروانه اوست
هر کجا می نگرم نور رخش جلوه گر است
هر کجا می گذرم جلوه مستانه اوست
هر کسی میل سوی کرب و بلایش دارد
من چه دانم که چه سریست به در خانه اوست
هر مکانی که بود بزم سعادت برپا
زینت بزم زجانبازی مردانه اوست

ما خانه به دوشان غم سیلاب نداریم / غیر پسر فاطمه (س) ارباب نداریم
در کل جهان یار ومدد کار حسین (ع) است / بی راهه مرو دل که فقط شاه حسین(ع) است
آنکس که عطایش شده معلوم حسین (ع) است / شاهنشه لب تشنه ی مظلوم حسین(ع) است
از داغ حسین ابن علی (ع) در یم جوشیم / یک موی حسین(ع) را به دو عالم نفروشیم

روز دهم ز ماه محرم به کربلا
ظلمی صریح رفت بر اولاد مصطفی
هرگز مباد چو روز عاشورا در جهان
کان روز بود قتل شهیدان کربلا

مردی که اهل خیمه را سیراب میخواست
خود را از تب تشنگی بیتاب میخواست
آمد سراغ شط ولیکن تشنه برگشت
مردی که حتی خصم را سیراب میخواست

با مشک خالی امتحان دجله می کرد

ملک سلیمان بود در نظرش بی بها
آنکه گدایی کند ، پیش کدای حسین
هر که رود کربلا ، بوسه به خاکش زند
بشنود از قدسیان ، بانگ و نوای حسین