خدایا!
چه ساده می آئی،
چه بی توقع میهمان می شوی،
و چه زود به عزم رفتن، برمی خیزی...
باز هم گاه رفتنت رسیده بود،
تا آمدم لب باز کنم و بگویم:
"در این خانه همیشه به روی تو باز است"
در را با شتاب، بسته بودم...
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
آرشیو
آمار سایت