آخرین کنفرانس!!!

سلام!!! امروز برام روز عجیبی بود البته بیشتر جالب بود چون امروز آخرین کنفرانسم رو در آخرین ترم کارشناسیم ارائه دادم و این خاتمه ای بود برای تمامی تخقیقات و کنفرانس های من در دوره کارشناسی مهندسی نرم افزار!!!

کلا کنفرانس دادن خاطرات جالبی رو بیادم میاره چون در گذشته ای نه چندان دور به خاطر شونصد کنفرانس پی در پی لغب پیر کنفرانس از طرف برخی دوستان به من اعطا شد که در نوع خودش جالبه. در زمان ارائه وقتی به جمعیت مخاطب نگاه می کنم که خوب یکی از اونها رو استاد و سایرین رو دانشجویان تشکیل می ده می تونم عدم علاقه خیلی ها به درس احساس کنم!!! مثلا در زمان ارائه حال هر چه قدر هم موضوع جذاب باشه و مطلب هم به روش بهینه ای ارائه بشه در بین مخاطبین می شه خیلی ها رو دید که در حال خنده، فرو بردن انگشت کوچک تا بند سوم در گوش، نگاه کردن به بند کفش و یا اعمال ناشایست دیگر هستند!!! این کارها همواره تکرار می شه حتی اگر در حال ارائه روش تبدیل زباله به طلا باشید!!!

امروز بین دو کلاس به علت سردی هوا به عنوان میهمان به کلاس بچه های ترم پنج سخت افزار (ترم اول کارشناسی ناپیوسته) رفتم که یکیشون در حال ارائه مطلبی بود، خیلی برام جالب بود که اون شخص حتی نمی توانست از روی کتاب مطلب رو بخونه. و جالب تر اینکه این فرد به زودی فارغ التحصیل شده و به عنوان یک مهندس وارد اجتماع میشه!!!

کاش دانشگاه های ما واقعا دانشگاه یعنی محلی برای دانش بودند و کاش دانشجویان ما واقعا در طلب دانش و ای کاش که در مدارس ما درس داده می شد و ای کاش که دانش به دانش آموزان ما آموخته می شد. و ای کاش که تحقیق های ما ما رو به حقیقت می رسوند. اما حیف که تمامی اینها آرزویی واهی بیش نیستند.

در هر حال امروز آخرین کنفرانس دوران کارشناسی خودم رو هم ارائه دادم و دیگر تقریبا این دوره تحصیلی رو هم به اتمام رسوندم نمی دونم آینده این دانشجویان جدید با این وضعیت دانش چه خواهد بود تنها می تونم براشون آرزوی موفقیت کنم و آرزو کنم که ای کاش دانشگاه های ما بهتر می شد اما .......