ا- دنیا :
دار بلا و امتحان است . همه افراد به نوعی گرفتاری و مشکل دارند،گرفتاری دنیا خلاصی ندارد ولیکن به برکت و عنایت اهل بیت(ع) زودگذراست. کاری کنید که در آخرت گرفتار نباشید عمل در دنیا ؛میزان در آخرت است پس عمل خود را خالصانه و برای رضایت خدا انجام دهید تا درب های رحمت بر شما باز شود.
2- استفاده از عمر:
بدانید که جوانی سرمایه ای بزرگ ؛امّا زودگذر است که قابل برگشت نیست . بنابراین از افرادی که معاشرت با آنان عمر آدم را هدر می دهد بپرهیزیدو در انجام وظایف شرعی و تحصیل کمالات کوشا باشید و بدانید دقّت در مسائل شرعی در رأس امور است.
3- برنامه های نجات بخش:
انسان همیشه و در همه حال باید برنامه ریزی داشته باشد تا در پایانعمر افسوس هدر رفتن فرصتها را نخورد. ساعاتی را برای عبادت و انجام واجبات ؛زمانی را برای فراگیری معارف الهی و اخلاق حسنه و تهذیب نفس بگذارد همان طور که برای امور مادی زمان خاص در نظر می گیرد.
4- عبرت از مظاهر دنیا:
معتقدات خود را تقویت کنید و هرچه مشاهده میکنید از آن عبرت بگیرید.
5- در پناه خدا بودن:
وظیفه شما در جامعه این است که نصیحت کنید و آنانی را که غافلند با روشی که پذیرا باشند آگاه سازید و بدانید ک هشیطان در کمین است، لذا همواره از خدا کمک بخواهید و دائما بگوئید:
« الهی لا تَکِلنی الی نفسی طرفة عین ابداً » خدایا نفسم را چشم برهم زدنی به خودم واگذار مکن.
6- بهترین توشه برای آخرت:
اخلاقتان برای دیگران لذت بخش باشد مصداق کونوا لنا زینا. ( مایه زینت ما باشید). برای آخرت خود عمل صالح ذخیره کنید. زیارت عاشورا و ... فراموش نکنید.
7- امیدوار به رحمت الهی:
مأیوس نباشید که رحمت خدا واسع است. شما در حال امتحان هستید.
8- عمل به تکلیف الهی:
یادگیری و عمل به تکالیف الهی و وظایف شرعی را سرمنشاء کارهای خود قرار دهید.